Dat is dan ook de reden dat wij in ons jaarlijks kerkcongres, dat wordt gehouden van vrijdag 18 tot en met zondag 20 juni 1999, ons heel bewust richten op het met elkaar vormen van een zegen-uitstralende gouden graal, om met elkaar en voor de wereld te komen tot meer geestelijke heelwording. Om ontvangen en geven met elkaar in harmonie en evenwicht te brengen. Opdat eenieder in de loop van zijn/haar spirituele ontwikkelingsgang zich leert vormen tot een kelk, om het Goddelijke Liefde-Wijsheidsleven te kunnen ontvangen en weer door te geven. Samengevoegd in een geestelijk gerichte groep van op elkaar afgestemde mensen, vormen dan al deze kelken een mystieke gouden graal van diep-inwerkende schoonheid en kan zo in nog intensere mate het Goddelijke Leven in- en uitstralende liefde worden ontvangen.

Zoals u weet, staat in elke Eucharistie het graalproces in herhalende en ook in bewustmakende zin centraal. Dit om te komen tot het waarnemen van een spirituele werkelijkheid achter de materiële, tijdelijke werkelijkheden. Daarbinnen ontstaat dan het ontwakende bewustzijn, dat Het Ene beslist niet zonder het andere kan bestaan, daar beide in het begin Eén waren, en aan het einde weer Eén zullen zijn. Alle dingen die zich namelijk in de tijd bevinden hebben een waarom, en al het eindige is dan ook slechts een middel om te komen tot dit waarom het gaat.

Het gaat er namelijk in essentie steeds weer om zowel op het verticale a1s op het horizontale vlak, tot een werkelijk innerlijk gericht ontmoeten te komen, met het Goddelijke naar je toereikende, als ook met de mens en de mensen, met wie je je hebt uiteen te zetten, in lerende dan wel uitwerkende zin.

De uiterlijkheden van het zgn. "bekende", die ons jaar na jaar in herhalingen, in woorden en beeldvormingen worden aangereikt, worden dan verinnerlijkt. En naarmate stap voor stap het voortschrijdende leven in schijnbaar eindeloze maar zeker genadevolle herhalingen wordt vervuld en volbracht, daalt in spirituele zin de ontsluiering van de geheimenissen in de mens, hetwelk in evangelische zin de verborgenheden worden genoemd, neer in ons hartcentrum, en kunnen wij onze levensgeschiedenis lezen met de ogen van de ziel.

Daar krijgt het een verklarende stem in ons, wordt het een Goddelijke Aanwezigheid, die ons dan van binnenuit onderwijst in de wezenlijke dingen, die niet tijdgebonden zijn. Dat wat je ziet, leert Paulus ons, is slechts tijdelijk, neen dat wat je niet ziet heeft eeuwigheidswaarde. Het is dan geen ver-weg-mysterie meer, maar Iets dat ons meer nabij is dan wij onszelf nabij zijn.

Het is dan een wezenlijk leven in twee were1den, de zichtbare en de onzichtbare. Ons inzicht wordt verruimd in de zich schijnbaar eeuwige herhalende cadans van wetmatigheden. De oorzaak is namelijk gelegen in het feit, dat alles wat wij mensen veelal onbedoeld verkeerd aanwenden, zich in oorzaken en gevolgen tegen ons keert. Daarbinnen wordt het ons duidelijk, dat de Goddelijke maatstaven anders werken dan die van ons mensen. Iets kunnen wij ook voor de wereld in nood betekenen, aangezien misstanden en gruwelijk lijden niet alleen gelenigd kunnen worden met geld, maar ook door het aanwenden en uitstralen van de onzichtbare inwerkende en uitstralende krachten, die in de Eucharistie tot stand worden gebracht in: " Hier offeren wij onszelf, onze zielen en lichamen, als een heilige en voortdurende offergave aan U. Moge onze kracht worden aangewend in Uw Dienst en onze liefde over uw volk worden uitgestort". Een offerbereidheid, die ook De Heer in kosmische zin doet nederdalen in al die zelfgecreëerde duistere plaatsen van menselijke eigenzoekelijkheid, om die duistere plekken in eindeloze liefde en mededogen te doorlichten en weer recht te zetten. In aloude bewoordingen is Hij dan in diep mystieke zin het onschuldige Witte Lam, geslacht vanaf de grondlegging van de wereld, Die de zonden, dus alle ongerechtigheden witwast met Zijn Hartebloed. Van daaruit kunnen wij dan weer het innerlijk licht op de uiterlijke dingen laten schijnen.

Dan brandt de Liefde van De Heer en de Heilige Vrouwe in onze harten. Dan straalt Hun Licht door onze ogen. Dan zijn onze handen bereid uit te voeren, dat wat voor ons is geplaatst. Daarbinnen zijn wij dan lichtende godsvonkjes, in de eeuwige Goddelijke Vlam.

Mevrouw Annie Besant verwoordde het eens zo: "Het is het leven zelf, en niet de kennis, Het gezuiverde hart, en niet het welgevulde hoofd dat ons leidt tot aan de voeten van onze Meester".

Dat leidt ons mede naar enkele belangrijke facetten van ons werk in onze Kerk in de afgelopen maanden.

Allereerst, datum en plaats van de Algemene Bisschoppelijke Synode, de Internationale Clericale Synode alsmede het Internationale Kerkcongres in Engeland zijn gewijzigd. De opeenvolgende samenkomsten worden verplaatst van Winchester naar St. Albans en wel van 12 juli tot 23 juli van het jaar 2000. De mogelijkheid om met meerderen en wel per bus naar deze belangrijke bijeenkomsten te gaan wordt in overweging genomen. Nadere mededelingen zullen u zeker binnen niet al te lange tijd bereiken.

In voortgaande lijn mocht ik op 18 april en 2 mei jl., in onze kerkgemeenten Rotterdam en Amersfoort het Heilig Vormsel toedienen aan Astrid Dentro, Rien van Geet, Martine Kuiper en Nancy en Martin van Arnhem.

Op zondag 9 mei vond tijdens en na de H. Mis, een indrukwekkende en feestelijke afsluiting plaats van de in onze Haagse Kerkgemeente St. Albaan zo succesvolle innerlijke scholingscursus "Het Gouden Licht". Er was besloten om na een jaar op zaterdagen met elkaar te hebben gewerkt aan de verdieping van de beleving van de H. Mis en innerlijke scholing, nu ook daadwerkelijk, en wel op een zondag, met elkaar de H. Mis te vieren. Het was een belevenis, om met zo velen de H. Mis te vieren en daarbij te pontificeren.

Eerstaanwezend priester Frits Evelein benadrukte het grote belang van gemeenschapszin en het leren om in alle openheid te werken aan eigen spirituele groei, aan meditatie, en aan het beleven van de sacramentele krachten, die zo centraal staan in ons innerlijk werk.

In september start op zeven zaterdagen een nieuwe Gouden Licht Groep, waarvan de data als volgt zullen zijn: 18 september, 16 oktober en 27 november 1999, 15 januari, 19 februari, 18 maart en 15 april 2000. Hierbij zal een geleidelijke weg worden bewandeld in:

Ook breng ik onder uw aandacht dat op woensdagmorgen 21 april naar een Hoger Leven overging onze priester Louis Kettenis, emeritus priester van onze Haagse Kerkgemeente. Op maandag 26 april jl. vond in Leiden de crematie plaats en mocht ik woorden van dank en erkentelijkheid namens onze kerkprovincie overbrengen. Gevoelens van respect en dankbaarheid voor het leven dat hij, zo vele jaren temidden van ons, in ware eenvoud en dienstbaarheid voor het Werk, dat ons allen zo dierbaar is, heeft geleefd.

Deze trouwe werker werd alreeds in de beginjaren van onze Kerk, op 12-jarige leeftijd, gevormd door de eerste Nederlandse Regionaris mgr. Mazel. In het jaar 1926 ontving hij alle lagere wijdingen. In 1938 de wijding tot subdiaken en ten slotte in de jaren 1946 en 1947 de diaken- en de priesterwijding uit handen van de toenmalige Regionaris mgr. Frans Brandt.

Naast een langdurige warmte-uitstralende inzet als priester, eertijds in Leiden en nadien in Den Haag, heeft priester Louis Kettenis vele jaren, op uiterst nauwgezette wijze, de functie van administrateur van ons Centraal Bureau een onschatbare en waardige invulling gegeven. Een taak die een deel van hemzelf werd en die hij, ondanks het klimmen van de jaren, met veel toewijding bleef vervullen. Priester Louis zal in onze kerk in veler harten blijven voortleven als een warmvoelende hardwerkende medebroeder in het Werk van Onze Heer.

Op 16 mei vond er in verband met de eerste communie van drie kinderen van de familie Nobre Santos uit Portugal in onze Naardense kerkgemeente een door priester Marco Warnon opgedragen H. Mis in het Frans plaats.

Op tweede Pinksterdag vond opnieuw, zoals sinds het begin van de twintiger jaren, de Landdag plaats. Voor velen een waar hoogtepunt in onze kerkelijke belevingswereld. In de middag vond er een interessante inleiding plaats over religieuze danskunst uit India door de heer Johan de Kler. Diverse elementen uit zijn inleiding werden getoond in de dansen die werden uitgevoerd door mevrouw Veronica van Brakel en mevrouw Subha Vavilapalli. Door beide danseressen, die gekleed waren in prachtige gekleurde dansgewaden, werden enkele dansen getoond, waarbij zij blijk gaven van sublieme beheersing van de voor deze dansen zo karakteristieke bewegingen. De landdag werd zoa1s gebruikelijk besloten met een Heilig Lof, waarbij dankzij het goede weer ook de processie naar de rozentuin kon plaatsvinden.

Op zondag 30 mei mocht ik in onze Zwolse kerkgemeente aan Gert Jan van der Steen de lagere wijdingen van klerk en deurwachter verlenen.

Het moet mij van het hart dat ik het feit in dit jaar 10 jaar uw Regionaris te mogen zijn liever ongemerkt en in stilte voorbij wil laten gaan. Daarom heb ik de voorzitster van het Centraal Kerkbestuur, mevrouw Nelly Schouw, gevraagd de geplande feestelijkheden in de Besant Hall te Naarden op 11 september 1999 te annuleren. Ik hoop dat u hier begrip voor kunt opbrengen.