Diensten

Eucharistieviering: Proloog en Epiloog

De Eucharistie of Heilige Mis kan voorafgegaan worden met de Proloog en afgesloten worden met de Epiloog. Dat houdt in dat er 6 extra kaarsen staan op het altaarblad, 2 op de randen van het tabernakel en 4 rondom de kelk. In de Proloog worden de kaarsen in stappen aangestoken. De Epiloog is afsluiten met in stappen doven van de kaarsen. Zowel bij het aansteken als doven worden de daarvoor bestemde teksten gelezen. Het geheel is een mooie serene manier van open en sluiten van de viering.

Proloog

In de Proloog worden de kaarsen in stappen aangestoken: Gemeentelid (GL): Hoor de woorden uit het Sonnet van de Schepping: Ik doorzocht de hemelen, ik speurde in de aarde naar de geheimen der Natuur, -- ik doorvorste alles terdege. O, Grote Moeder van de Geest, hoe edel is Uw deugd; hoe is het ooit mogelijk tot uiting te brengen wat alleen de geest zou kunnen zeggen? Bij de volgende zin steekt dienaar de 2 kaarsen van Maria-altaar aan, linker eerst. Daarna aansteker doven en plaats hernemen. GL. Er was ruimte; in het ENE ontstond de WIL tot Scheppen, waarna de Ruimte zich beperkte tot VORM. Kun je er nog aan twijfelen wat het heelal strekt tot norm? Het wordt beschermd door de Ruimte tegen het kwaad. Antifoon: Gem. O, Moeder van het Heelal, de werelden zijn verrezen uit de diepte van Uw Wijsheid; en in het einde der tijden zullen zij weer terugkeren in U. GL. De Wijsheid spreekt: Gem. Van de beginne was Ik aanwezig; vóór de aarde nog bestond. Toen er nog geen oceanen waren was Ik geboren; toen er nog geen bronnen bestonden rijk aan water. Toen Hij de hemelen welfde was Ik aanwezig; toen Hij een kring trok over het vlak van de afgrond. Toen Hij de zee haar grenzen stelde, dat de wateren Zijn gebod niet zouden overtreden; toen Hij van het Heelal de fundamenten legde; vertoefde Ik bij Hem als Zijn metgezel; te allen tijde Mij verheugend voor Zijn Aangezicht. Antifoon Gem. O, Moeder van het Heelal, de werelden zijn verrezen uit de diepte van Uw Wijsheid; en in het einde der tijden zullen zij weer terugkeren in U. Gem. Moeder van de wereld, Koningin der Engelen, met ons gehele hart storten wij onze liefde en devotie uit aan Uw voeten, en wij bieden ons aan als kanalen voor Uw wondere tederheid, als werktuig voor Uw steeds beschikbare hulp. Ave Maria. Enige ogenblikken stilte. Dan ontsteekt dienaar aansteker aan rechter kaars van Maria-altaar en loopt via het midden altaartreden op naar hoofdaltaar. P. De aarde was vormloos en leeg en duisternis heerste boven de diepte; Bij de volgende zin worden de kaarsen aangestoken: 2 kleine kaarsen op het tabernakel, rechter eerst. P. en de Geest Gods zweefde over de wateren. de tweede-straals kaars: P. En God zei: Laat daar zijn Licht; en daar was Licht. overige 6 straalkaarsen bij de woorden: P. En daar waren zeven lampen brandend voor de Troon, de zeven Geesten Gods, de Engelen van Zijn Aangezicht, wezens van het zuiverste Licht; en voor de Troon was een zee als van glas, kristal gelijk. 4 kaarsen op altaarblad kloksgewijze, vanaf links voor. P. En midden op de Troon en in een kring eromheen waren vier Levende Schepselen, de Bewakers van de Wet, de Eerbiedwaardige Vier, Beschermers der Mensheid, rustende, dag noch nacht. Na een ogenblik stilte dienaar terug. Priester gaat midden voor altaartreden staan en begint de dienst. Na het laatste Amen: Epiloog Allen zitten. De "Dienaar" gaat voor altaartreden in het midden staan. P. De heilige Eucharistie symboliseert het eeuwige Offer van God. Wanneer het machtige plan van evolutie is volbracht komt de schepping tot haar einde. Dienaar gaat altaartreden op en dooft de kaarsen op altaarblad kloksgewijze, bij de woorden: P. De vier Levende Schepselen, de Bewakers van de Wet en hun vurige scharen gaan op in het Vuur van God. Bij de volgende zin alle straalkaarsen (6, 3, 7, 5, 4, 1, 2): P. De Zeven Geesten van God en hun engelenscharen gaan op in het Licht van Licht, de 2 kleine kaarsen op tabernakel, rechter eerst: P. en de tot volmaking gekomen mensheid keert terug in alles-te-boven-gaande zaligheid, in het Huis van de Vader. Dienaar gaat naar Maria-altaar en dooft daar de kaarsen, rechter eerst. P. Dan keert alles terug in de Stilte van het Al-Ene. Dienaar gaat bij Maria-altaar zitten. Enige minuten stilte. Processie kloksgewijze terug. Dat is dan het einde van een mooie ceremonie als uitbreiding op de H. Mis. Openbaring van het universum en de terugkeer naar de Plaats van Rust, zoals dat ook vele malen in de teksten van de Nag-Hammadi- geschriften te lezen valt. De volmaaktheid is door het leven van Levens bereikt, het levensrad komt tot rust….. Bijvoorbeeld het Evangelie der Waarheid (Codex I, Boek 3, pagina 40 en 41): Toen het Hem dan behaagde dat Zijn geliefde Zoon Zijn Naam zou zijn, en Hij deze Naam gaf aan hem, die uit de diepten voortkomt, sprak hij van Zijn Verborgene, wetend dat de Vader louter goedheid is. Om die reden ook zond Hij hem uit opdat hij zou spreken over de plaats en over Zijn Plaats van Rust waarvandaan hij is uitgegaan, en opdat hij de volheid -het pleroma- zou verheerlijken, de grootheid van Zijn Naam, en de mildheid van de Vader. Hij zal spreken van die plaats waaruit eenieder voortgekomen is, en naar het gebied waarin ieder zijn ware wezen ontvangen heeft zal hij zich haasten terug te gaan, en te nemen van die gindse plaats -die plaats waar hij ooit stond- en smaak te krijgen van die plaats en zich ermee te voeden en te groeien. Zijn eigen Plaats van Rust dat is zijn Volheid, het pleroma. Hierom zijn alle wezens die van de Vader zijn uitgevloeid (Uitvloeisels: Emanaties) volheden (Pleroma’s), want alle wezens die uit Hem zijn voortgevloeid, hebben hun wortels in Hem, die hen allen uit Zichzelf deed ontspruiten.